ေကြ႕မယ္ ကိုင္ထား

၁။ အားလံုးေကာင္းတယ္ဆိုတာကိုယ္ေကာင္းမွျဖစ္တာပါ။ ၂။ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကို သူမ်ားအားက်ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ဖို႕ လိုတယ္။ ၃။ က်ဳပ္ေသသြားရင္က်ဳပ္ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာ က်ဳပ္ရဲ႕စာအုပ္ေတြက ခင္ဗ်ားတုိ႕ကိုေျပာျပပါလိမ့္မယ္။ ၄။ သိထားတဲ့အခါမွာေက်နပ္ေနရင္ သိထားတာနဲ႕ပဲ ကိစၥၿပီးသြားလိမ့္မယ္။ ၅။ နည္းနည္းေလးမွားတာကို ခႊင့္လႊတ္ခဲ့ရင္ မဟာအမွား ႀကီးျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ဆိုတာ ၾကပ္ၾကပ္သတိထား။ ၆။ ဘာပဲကုန္သြား ကုန္သြား၊ က်ဳပ္ဆီမွာ အၿမဲရွိေနတာက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲ။ ၇။ ျမင့္ျမတ္ခ်င္ရင္ျမင့္ျမတ္တ့ဲအလုပ္ကိုလုပ္ရပါမယ္။ ၈။ လုပ္မယ္လို႕စိတ္ကူးရဲရင္အဲဒီ့အလုပ္ဟာေအာင္ျမင္ဖို႕ ေသခ်ာသြားၿပီလို႕ က်ဳပ္ယံုၾကည္တယ္။ ၉။ ေမာၿပီဆိုၿပီး သြားမရပ္လိုက္နဲ႕။ ပုိၿပီးေမာသြားလိမ့္မယ္။ ဆက္သာလုပ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့အခါ သူ႕ဘာသာသူ အေမာေျပသြားလိမ့္မယ္။ ၁၀။ တန္ဖိုးဆိုတာ သိတဲ့လူအေပၚမွာပဲ တည္တယ္။ မသိတဲ့ လူေတြအတြက္ ဘာမွတန္ဖိုးမရွိဘူး။ ၁၁။ မုန္းတဲ့လူကမခ်စ္တာထက္၊ ခ်စ္တဲ့သူေတြက မမုန္းဖို႕ က်ဳပ္မွာတာ၀န္ရွိတယ္။ ၁၂။ အခြင့္အေရးရယ္၊ အခ်ိန္အခါရယ္၊ ပံ့ပိုးမႈရယ္၊ စိတ္ဆႏၵရယ္မပါဘဲ ဘယ္အလုပ္မွ မေအာင္ျမင္ဘူး။ ၁၃။ ၿပီးၿပီးေရာလုပ္ခဲ့တဲအလုပ္ေတြအားလံုးဟာေနာင္လာေနာက္သားေတြကိုေခ်ာက္တြန္းခဲ့တာပဲျဖစ္တယ္။ ၁၄။ လုပ္ၿပီဆိုကတည္းက သမုိင္းတင္ခ်င္လို႕ပဲ။ ၁၅။ ျမင့္ျမင့္ပ်ံရင္ေတာ့ မ်ားမ်ားေမာမွာပဲ။ မ်ားမ်ားေမာမွလည္း ျမန္ျမန္ေရာက္မယ္။ ၁၆။ ကုိယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္အေပၚမွာရိုးသားစြာ လိပ္ျပာသန္႕ေနရင္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မႈစရာမလိုဘူး။ ၁၇။ မေကာင္းဘူးလို႕တစ္သံတည္းမထြက္သေရြ႕ ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ ေကာင္းေနတယ္လို႕ က်ဳပ္ယူဆထားတယ္။ ၁၈။ လုပ္ခ်င္သေလာက္ မလုပ္ႏိုင္ေသးရင္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ထားမွာပဲ။ ၁၉။ ရန္သူတစ္ေယာက္ထက္၊ ပတ္ခ်ာလည္၀ိုင္းေနတဲ့မိတ္ေဆြတုေတြကုိ က်ဳပ္ကပုိေၾကာက္တယ္။ ၂၀။ လုပ္ၾကည့္လို႕မွားသြားရင္ ၀မ္းသာေပေတာ့။ ၂၁။ ႏႈိက္သေလာက္ရတာ ပညာပါပဲ။ ၂၂။ ဘယ္ကိစၥကိုမဆို ပီပီျပင္ျပင္ မတီထြင္ႏိုင္ရင္ ရယ္ခ်င္စရာျဖစ္သြားမွာ။ ၂၃။ သူမ်ားလုပ္ျပတာေတြကို အားရစရာမလိုဘူး။ အားက်ဖို႕ပဲလိုတယ္။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ႏိုင္ဖို႕လိုတယ္။ ၂၄။ လုပ္ခဲ့တာေတြအေပၚမွာ ယစ္မူးမေနဘူး။လုပ္ခ်င္တာေတြအေပၚမွာ စိတ္ကူးမယဥ္ဘူး။ လုပ္ေနတာေတြအေပၚမွာဘဲ ေက်နပ္တယ္။ ၂၅။ တစ္ေလာကလံုးမွာ လုံၿခံဳတဲ့ေနရာဟာ စိတ္ထဲမွာပဲဲရွိတယ္။ ၂၆။ ကိုယ္ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာ သူမ်ားသိဖို႕မလိုဘူး။ ကုိယ္သိဖို႕ပဲလုိတယ္။ ၂၇။ မ်က္စိကန္းတာအေရးမႀကီးဘူး၊ စိတ္ဓါတ္မကန္း ဖို႕အေရးႀကီးတယ္။ ၂၈။ လက္ခုပ္တီးတိုင္း ကိုယ့္ကိုအားေပးတယ္မထင္ နဲ႕၊ ကုိယ့္ကိုေတာထုတ္တာလဲျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ၂၉။ ပညာလိုခ်င္ရင္ မာနထား၊ ပညာေပးခ်င္ရင္ မာနခ်၊ ဒါမွပညာရွင္ျဖစ္တယ္။ ၃၀။ ၀ိုင္းေျမွာက္တိုင္း ေျမွာက္သြားရင္ ေပါက္သြားမွာ လဲ သတိထားဦး။ ၃၁။ ႀကိဳက္ေနတယ္ ဆိုတာ အားလံုးေကာင္းေနလို႕ ဆိုၿပီးမထင္နဲ႕။ သူ႕အတြက္ ႀကိဳက္တာလား၊ ကုိယ့္အတြက္ ႀကိဳက္တာလား၊ စဥ္းစားၾကည့္။ ၃၂။ ကုိက္မယ့္အလုပ္ထက္ ႀကိဳက္တဲ့အလုပ္ကုိလုပ္ ရတာ က်ဳပ္ပိုေပ်ာ္တယ္။ ၃၃။ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ကိုပဲေျပာ၊ ေျပာသေလာက္မ လုပ္ႏိုင္ရင္ ကြယ္ရာမွာ ရယ္စရာျဖစ္ေနမယ္။ ၃၄။ လမ္းျမင္တာနဲ႕ ပန္း၀င္ၿပီလို႕မထင္နဲ႕၊ အေ၀းႀကီး လိုေသးတယ္။ဆက္သာေျပး၊ အခ်ိန္တန္ေရာက္ သြားလိမ့္မယ္။ ၃၅။ ေငြတစ္မတ္နဲ႕ ငါးၾကင္းေခါင္းကို လိုခ်င္လို႕မရပါ။ တန္ဖိုးႀကီးႀကီးေပးခဲ့မွ တန္ဖိုးရွိတာေတြ အားလံုး ရမယ္လို႕ က်ဳပ္ခံယူတယ္။ ၃၆။ ထီးလိုေနမလား၊ ဘိနပ္လိုေနမလား၊ လြယ္အိတ္ လိုလိုက္မလား၊ ကုိယ့္အေျခအေနကို ျပတ္ျပတ္ သားသား ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ဖို႕လိုတယ္။ ၃၇။ လမ္းသစ္ထြင္ရင္ ဆူးနင္းမိမွာဘဲ။ ဆူးေၾကာက္ ၿပီးဒူးေထာက္မိခဲ့ရင္မူးေနာက္ၿပီးလဲသြားလိမ့္မယ္ ၃၈။ စိတ္မကုန္မခ်င္းလုပ္လို႕ ေကာင္းေနတဲ့ အလုပ္ ေတြဟာ စိတ္ကုန္သြားတာနဲ႕ရပ္သြားမွာပဲ။ ၃၉။ အရိုးစူးတယ္ဆိုတာငါးစားလို႕။ အမွားမ်ားတယ္ ဆိုတာအလုပ္လုပ္လို႕။ အဲဒါဘာျဖစ္သလဲ။ မွားစမ္းပါေစ။ ၄၀။ တမာရြက္ခါးတာ၊ သၾကားခ်ိဳတာ၊ ငရုတ္သီး စပ္တာ၊ ေရွာက္သီးခ်ဥ္တာ သူတို႕အလုပ္ သူတို႕လုပ္တာမို႕ က်ဳပ္ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ၄၁။ အခ်ိန္ကိုကိုယ္ကေစာင့္ရတာ၊ အခ်ိန္ကကုိယ့္ကို ဘယ္ေတာ့မွမေစာင့္ဘူး၊ အဲဒါသိပ္မတရားဘူး။ ၄၂။ ကႀကီးကို ပက္လက္လွန္မၾကည့္နဲ႕၊ ကပက္လက္ ေတာ့ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ယပလက္ပဲျဖစ္သြားမွာ။ ၄၃။ ပညာေတာ္တယ္ဆိုတာ ပညာရွာေတာ္ေတာ့လို႕ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ဆက္ႀကိဳးစားဖို႕ သတိေပး ေနတာ။ ၄၄။ စိန္ေခၚတယ္ဆိုတာ အႏိုင္ရေရးအတြက္မဟုတ္ဘူး၊ အရံႈးမေပးဘူးဆိုတာသိဖို႕အတြက္ပဲ။ ၄၅။ စာသာေကာင္းပါေစ၊ ဘာလာေတာင္းစရာရွိပါ့မလဲ၊ အားလံုးျပည့္စံုေနလိမ့္မယ္။ ၄၆။ က်ဳပ္ေရးတဲ့စာဟာက်ဳပ္ဖတ္ဖို႕မဟုတ္ဘူး။အားလံုးဖတ္ဖို႕။ အားလံုးနဲ႕တန္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ ၄၇။ ညာစရာရွိလုိ႕ျပင္တာကုိ ပညာရွိလို႕ေခၚတယ္တဲ့။ ဟုတ္လဲဟုတ္ပဲနဲ႕။ ၄၈။ ေနာက္ဆံုးစကၠန္႕အထိပညာရပ္အေပၚမွာရပ္တည္ႏိုင္ျခင္းဟာေယာက်ာ္းေကာင္းရဲ႕စိတ္ဓါတ္ပါပဲ။ ၄၉။ ပညာရပ္တစ္ခုကိုမမွန္ဘူးဆိုတာ သိေနရဲ႕သားနဲ႕ မွန္ပါတယ္လို႕ လက္ခံေနရတာေလာက္ ခံျပင္းစရာေကာင္းတာမရွိဘူး။ ၅၀။ ဂုဏ္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတာထက္ ရွိတဲ့ဂုဏ္ကုိ ထိန္းသိမ္းရတာ ပိုခက္တယ္။ ၅၁။ သူမ်ားလုပ္လို႕ျဖစ္တာကို ၀မ္းသာႏိုင္တဲ့လူဟာ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္တယ္။ ၅၂။ တန္ဖိုးဆိုတာေပးတဲ့လူအေပၚမူတည္တတ္တယ္။ ၅၃။ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ေအာက္ကို ငံု႕ၾကည့္ပါ။ ဆူးေညွာင့္ ခလုတ္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ အသီးစားခ်င္ရင္ေတာ့ သစ္ပင္ စုိက္ရမွာပဲ။ ဒါမွ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ စားရမွာေပါ့။ ၅၄။ ယံုၾကည္တယ္ဆိုတာတစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကိုယံုရင္ၾကည္တာပဲ။မယံုရင္မၾကည္ဘူး။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ ၅၅။ ေခါင္းမာတာကို အထင္မႀကီးဘူး။ စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာတာကိုပဲ က်ဳပ္ကေလးစားတာ။ ၅၆။ လုပ္ျပႏိုင္တာအားလံုးဟာ သတိၱေတြျဖစ္တယ္။ ၅၇။ စိတ္ကူးေတြဟာပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႕ပထမေျခလွမ္းျဖစ္တယ္။ ၅၈။ ပညာဆိုတာ သိတဲ့သူေတြအတြက္သာ အသံုးက်တာ။ မသိတဲ့သူေတြအတြက္ ဘာမွအသံုးမက်ဘူး။ ၅၉။ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာ မွန္မွန္ကန္ကန္သိရင္ လူေတာ္ျဖစ္ၿပီ။ ၆၀။ သိေနတဲ့ပညာကို မလိုခ်င္ဘူး၊ ရွိတဲ့ပညာကိုပဲလိုခ်င္တယ္။ ဒါမွအသံုးက်တာ။ ၆၁။ မနာလိုမျဖစ္နဲ႕၊ လုပ္တဲ့လူဟာေနရာရမွာပဲ။ ၆၂။ အသက္ရွင္ၿပီး အသိေသေနတဲ့သူမျဖစ္ရေအာင္ ႀကိဳးစားတာဟာ က်ဳပ္ရဲ႕အလုပ္ပဲ။ ၆၃။ မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ေျပာေနတာထက္၊ လုပ္ၿပီးမေျပာတဲ့သူကို က်ဳပ္ေလးစားတယ္။ ၆၄။ ဆရာမတူတာနဲ႕၊ အေတြးမတူတာနဲ႕၊ အျပစ္ရွာတတ္တဲ့ပညာရွိဟာ ပညာမဲ့တဲ့သူသာျဖစ္တယ္။ ၆၅။ ေနာက္မပင္ပန္းခ်င္ရင္ အခုပင္ပန္းတဲ့အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ပါ။ ၆၆။ ပညာမွာအရႈံးမရွိဘူး၊ဆက္မလုပ္ရင္သာကုိယ္ကရႈံးတာ။ ၆၇။ ဦးေႏွာက္က သိလုိ႕မရဘူး၊ ႏွလံုးသားကသိမွ သိတယ္လို႕ေခၚတာ။ ၆၈။ ပညာဆိုတာ အရိပ္လိုပဲ၊ ခင္ဗ်ားသြားရင္ သူကလိုက္မယ္။ ခင္ဗ်ားရပ္ရင္ သူကရပ္တယ္။ ၆၉။ မႏိုင္မယ့္အလုပ္ကို အရင္စမလုပ္နဲ႕။ လုပ္ႏိုင္တဲ့အလုပ္ကုိပဲစၿပီးလုပ္။မႏိုင္မယ့္အလုပ္ကိုဆက္လုပ္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ ၇၀။ အေျပာလြယ္ေပမယ့္ အလြယ္မေျပာပါနဲ႕။ ၇၁။ က်ဳပ္ေသသြားခဲ့ရင္ က်ဳပ္၀ိဥာဥ္ေလးဟာ ေဗဒင္ပညာနဲ႕အတူ ခင္ဗ်ားဆီ ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။

0 comments

ေကြ႕မယ္ ကိုင္ထား

Published on Tuesday, January 15, 2013 in ေဗဒင္ပညာ တိုတိုထြာထြာ

ေကြ႕မယ္……….ကိုင္ထား……..

အဲလိုသာ…….ကားစပယ္ယာက သတိေပးတဲ့အေနနဲ႕ မေအာ္ခဲ့ရင္ ယာဥ္ေပၚမွာပါလာတဲ့ မတ္တတ္ခရီးသည္ေတြဟာ ကိုယ္ဟန္ ပ်က္သြားႏိုင္တယ္၊ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ဖိမိ၊ တြန္းမိ၊ တိုက္မိ၊ ခိုက္မိခဲ့ၾကေပမယ္။အဲဒါကိုအခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ကိုေရႊခါးပိုက္ႏႈိက္တို႕လက္စြမ္းေၾကာင့္ ပါလာတာေလးေတြပါသြား ႏိုင္တယ္။

ေက်းဇူးတင္စရာ ေကာင့္တဲ့ကားစပယ္ယာရဲ႕သတိေပးမႈေၾကာင့္ ကိုင္စရာတခုခုကို မိမိရရကိုင္ထားမယ္။ ပါလာတဲ့ ပိုက္ဆံေလးေတြ ရွိရာေနရာကို သတိနဲ႕ဖိကပ္ထားပါမွအရာရာကသက္သာခြင့္ရႏိုင္မယ္ေလ။

ဒီလိုကားက အရွိန္နဲ႕ေကြ႕ခ်နီးမွာကားစပယ္ယာ သတိေပးသလို ေ၀ဒဂၤကလည္း ကိုယ့္ပရိသတ္ေတြကို သတိေပးခ်င္တာေလး ေတြ ရွိေနပါတယ္။

ဘ၀ခရီးမွာ အသက္အရြယ္ေရာက္ရင္ ဘယ္လိုအႏၱရာယ္မ်ိဳးေတြ ဆံုေတြ႕ႏိုင္တယ္ ဆိုတာကိုပဲ အဓိကထားေျပာခ်င္ပါတယ္။ ႀကိဳႀကိဳတင္တင္သိထားေတာ့ သတိနဲ႕ဆင္ျခင္ၿပီး အႏၱရာယ္ကိုေရွာင္ရွားတတ္ဖို႕ ေ၀ဒဂၤေစတနာ ထားတယ္ေလ။

စာဖတ္သူရဲ႕ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေကြ႕မယ္ ဆိုတာသိရင္ ကိုင္ထားဖို႕က သိပ္မခက္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ့ေဗဒင္မွာ မဟာဘုတ္နဲ႕ ၿဂိဳဟ္အေန အထားေတြကို အေျခခံၿပီး လြယ္လြယ္နဲ႔တြက္တဲ့ ပညာ ရပ္ေတြရွိေနပါတယ္။ သိထား ရင္တတ္ထားရင္ အဖိုးတန္တယ္ဆိုတာ ဒီေဆာင္းပါး ဖတ္ၿပီးရင္ နားလည္ပါလိမ့္မည္။

အေပၚမွာ ၿဂိဳဟ္တည္ပံု အေနအထားနဲ႕ ၿဂိဳဟ္ သက္ေတြသိရင္ ကိုယ့္အသက္အရြယ္အရ ဘယ္ၿဂိဳဟ္ ခြင္ထဲမွာ က်ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ သိႏိုင္တယ္။

ဥပမာေလးေတြ တြက္ျပမယ္။

အဂၤါသားတေယာက္ဟာ ၃၉ႏွစ္ဆိုပါေတာ့။

အဂၤါၿဂိဳဟ္သက္ = ၈ႏွစ္

ဗုဒၶဟူး + ၁၇ႏွစ္

၂၅ႏွစ္

စေန ၁၀ႏွစ္

၃၅ႏွစ္

ၾကာသပေတး ၁၉ႏွစ္

၅၄ႏွစ္

၃၆ႏွစ္ဟာ ၃၅ႏွစ္နဲ႕ ၅၄ၾကားမွာ ရွိတာေၾကာင့္ ၾကာသပေတးၿဂိဳဟ္ခြင္မွာ က်ေနတယ္။

ၾကာသပေတးတစ္ေယာက္ဟာ အသက္ ၃၀ဆိုပါစို႕။ ၾကာသပေတးက စတြက္

၅ေတး = ၁၉ႏွစ္

ရာဟု = ၁၂ႏွစ္

၃၁ႏွစ္

အသက္ ၃၀ႏွစ္ဟာ ၁၉နဲ႕၃၁ၾကား ရွိတာမို႕ ရာဟုထဲမွာက်ေနတယ္၊ တကယ္လို႕၃၁ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီး ၂၀ႏွစ္အတြင္း(၄၂ႏွစ္ထိေပါ့)၆ၾကာထဲမွာက်မယ္၊ ဒါကိုၿဂိဳဟ္အိမ္လို႕ ေခၚတယ္။

ကဲ ကိုယ့္ေမြးတဲ့ ၿဂိဳဟ္ကစၿပီး ၿဂိဳဟ္ခြင္ကို လက္ယာရစ္အတိုင္း ကိုယ့္အသက္ထိ ေရာက္ေအာင္ ေပါင္းတတ္ရင္ ကိုယ္အသက္ၿဂိဳဟ္ခြင္မွာ ရွိေနတယ္ ဆိုတာ တြက္တတ္ပါၿပီ။

ဒါကိုပဲ အေျခခံၿပီး ေကြ႕မယ့္ ႏွစ္ေတြရွာၾက ရေအာင္

က်န္းမာေရးထိခိုက္ႏိုင္တဲ့ဘုမၼိနယ္

ကိုယ္ေမြးေန႕ၿဂိဳဟ္ခြင္ကေန လက္ယာရစ္ ပထမ ၄ခြင္ ေျမာက္မွာ ကိုယ့္အသက္က်ေရာက္ေနရင္ ဘုမၼိနယ္မိေနၿပီ။

ကိုယ့္ေမြးေန႕ ၿဂိဳဟ္ကေန လက္ယာရစ္ ၄ခြင္ ေျမာက္ရင္ ဘုမၼိနယ္ျဖစ္လို႕ အားလံုးအတြက္ ဘုမၼိနယ္ ေတြ ေျပာလိုက္မယ္။

၁ေႏြ သားသမီးတို႕အတြက္ဘုမၼိနယ္ = ဗုဒၶဟူး

၂လၤာသားသမီးတို႕အတြက္ဘုမၼိနယ္ = စေန

၃ဂၤါ သားသမီးတို႕အတြက္ဘုမၼိနယ္ = ၾကာသပေတး

၄ ဟူး သားသမီးတို႕အတြက္ဘုမၼိနယ္ = ရာဟု

စေနသားသမီးတို႕အတြက္ဘုမၼိနယ္ = ေသာၾကာ

၅ေတး သားသမီးတို႕အတြက္ဘုမၼိနယ္ = တနဂၤေႏြ

ရာဟု သားသမီးတို႕အတြက္ဘုမၼိနယ္ = တနလၤာ

ေသာၾကာ သားသမီးတို႕အတြက္ဘုမၼိနယ္ = အဂၤါ

ဘယ္ေန႔သားေတြအတြက္ ဘယ္ၿဂိဳဟ္ခြင္ဟာ ဘုမၼိနယ္ဆိုတာသိရင္ ကိုယ့္သက္ေရာက္အရ ဘုမၼိ နယ္ မိမိဆိုတာ တြက္လို႕ရပါၿပီ။

တြက္ပံုက ကိုယ့္ေမြးနဲ႕ၿဂိဳဟ္ကစၿပီး အခု ေရာက္တဲ့ အသက္အထိလက္ယာရစ္ တြက္သြား ရမယ္။ ဥပမာ စေနသားတစ္ေယာက္ဟာ ၂၈ႏွစ္ဆိုပါစို႔၊ စေနၿဂိဳဟ္ခြင္ကစၿပီး ၂၈ထိ လက္ယာရစ္ေရသြား ရင္ေသာၾကာၿဂိဳဟ္ခြင္မွာ သြားက်တယ္၊ စေနသား သမီးရဲ႕ဘုမၼိနယ္က ေသာၾကာျဖစ္ေနေတာ့ ဒီစေနသား သမီး ၂၈ျဖစ္မွာ ဘုမၼိနယ္က်လိမ့္မယ္၊ တြက္ၾကည့္ရင္ စေနသားသမီးဟာ ၄-ႏွစ္၊ ၁၂-ႏွစ္၊ ၂၀-ႏွစ္ေတြမွာ လည္း ဘုမၼိနယ္က်ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

သင့္သက္ေရာက္တို႕ကို တြက္ၾကည့္လုိ႕ ဘုမၼိ နယ္မွာ မိေနရင္ က်န္းမာေရး၊ ထိခိုက္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္

အအိပ္အေန၊ အစားအေသာက္၊ အသြား အလာ၊ ေရခ်ိဳးဆင္ျခင္ပါ၊ အိပ္ေရးပ်က္မခံပါနဲ႕၊ ကိုယ္ နဲ႕မတည့္တဲ့ အစားအစာ အေသာက္ေတြကို ဘယ္ ေလာက္ပဲႀကိဳက္ႀကိဳက္ေ၀းေ၀းက ေရွာင္ပါ။ ဥစၥာကံ ေစာင့္အသက္ဥာဏ္ေစာင့္ဆိုတဲ့စကားလည္း ရွိသားပဲ။

ဘုမၼိေလး

ကိုယ့္ေမြးနံၿဂိဳဟ္ခြင္ကေန လက္ယာရစ္(၇)ခုေျမာက္ ၿဂိဳဟ္ခြင္က ကိုယ့္အတြက္ ဘုမၼိေလးနက္ပဲ၊ သူ႕တြက္ၾကည့္ရင္

၁ေႏြသားသမီးေတြအဖို႕ = ရာဟု

၂လၤာသားသမီးေတြအဖို႕ = ေသာၾကာ

၃ဂၤါ သားသမီးေတြအဖို႕ = တနဂၤေႏြ

၄ဟူးသားသမီးေတြအဖို႕ = တနင္းလာ

၀ေနသားသမီးေတြအဖို႕ = အဂၤါ

၅ေတး သားသမီးေတြအဖို႕ = ဗုဒၶဟူး

ရာဟု သားသမီးေတြအဖို႕ = စေန

ေသာၾကာ သားသမီးေတြအဖို႕ = ၾကာသပေတး

တုိ႕ဟာဘုမၼိေလးက်တယ္ေပါ့။

ဘုမၼိေလးနယ္ က်မက်ဆိုတာလည္း ေစာေစာ က ဘုမၼိတြက္သလိုပါပဲ ကိုယ္ေမြးနံကစၿပီး ကိုယ္အသက္ထိေရသြား၊ ကိုယ္နဲ႕ဆိုင္တဲ့ ဘုမၼိေလးနယ္မွာ ရွိ ေနရင္ ဘုမၼိေလးက်တယ္ေပါ့။

ဥပမာ-တနဂၤေႏြသားတစ္ေယာက္ဟာ ၂၃ႏွစ္ဆိုပါစို႕။ သူသက္ေရာက္ဟာ ရာဟုမွာ

တကယ္ေတာ့ ရာဟုဟာ တနဂၤေႏြ သားသမီး ေတြအဖို႕ ဘုမၼိနယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီတနဂၤေႏြသားဟာ ၂၃ႏွစ္မွာ ဘုမၼိေလးက်ခဲ့ပါတယ္၊ (၇ႏွစ္နဲ႕ ၁၅ႏွစ္မွာ လည္း ဘုမၼိေလးက်ခဲ့ပါတယ္)။

ဘုမၼိေလးက်တဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကေတာ့ က်န္းမာေရးခၽြတ္ယြင္းျခင္းပါပဲ။ ဒီေတာ့ ေျပာခဲ့သလို အအိပ္၊ အစား၊ အသြား၊ အလာ ဆင္ျခင္ေပေတာ့…။

ႏွစ္ျပန္ထပ္ဘုမၼိ

ကိုယ့္ေမြးေန႕ၿဂိဳဟ္ခြင္ကေန စေရရင္ ၄ခြင္ ေျမာက္ၿဂိဳဟ္အိပ္ေရာ၊ သက္ေရာက္ပါက်ေနရင္ ႏွစ္ျပန္ ထပ္ဘုမၼိမွာ မိေနတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။

ဥပမာ-

အသက္ ၄၄ႏွစ္ရွိတဲ့ ၆ၾကာသားဆိုပါေတာ့။ သူရဲ႕ၿဂိဳဟ္အိပ္ကို ရွာၾကည့္ရင္

ေသာၾကာ = ၂၁ႏွစ္

တနဂၤေႏြ = ၆ႏွစ္

၂၇ႏွစ္

တနင္းလာ = ၁၅ႏွစ္

၄၂ႏွစ္

အဂၤါ = ၈ႏွစ္

၅၀ႏွစ္

၄၄ႏွစ္ဟာ ၄၂နဲ႕၅၀ၾကားရွိတာေၾကာင့္ သူဟာ အဂၤါမွာ အိပ္ေနတယ္။

တခါ ၄၄ႏွစ္ေရာက္ေအာင္ ၆ၾကာကေနစေရ ရင္ အဂၤါမွာပဲျပန္႕က်ဲေနတယ္။

အဂၤါကိုျပန္ၾကည့္ရင္ ၆ၾကာေနဆိုရင္ လက္ယာ ရစ္ ၄ခုေျမာက္မွာ ရွိေနေလရဲ႕……….။

အဲေတာ့ သူ႕ေမြးနံကေန ၄ခုေျမာက္ခြင္မွာ ၿဂိဳဟ္အိမ္ေရာ၊ သက္ေရာက္ပါက်ေနတာေၾကာင့္ ႏွစ္ ျပန္ထပ္ ဘုမၼိက်ေနပါတယ္။

သားသမီးတိုင္းအတြက္ ႏွစ္ထပ္ျပန္ ဘုမၼိက် မယ့္ႏွစ္ေတြ တြက္ေပးလိုက္တယ္၊ ကိုယ္တိုင္တြက္ ၿပီးေတာ့ တိုက္ဆိုင္ၾကည့္ေပါ့။

၁ေႏြ သားသမီးမ်ားအတြက္ ၃၆-ႏွစ္၊ ၄၄-ႏွစ္

၂လၤာ သားသမီးမ်ားအတြက္ ၄၄-ႏွစ္

၃ဂၤါ သားသမီးမ်ားအတြက္ ၃၆- ၄၄-၅၂ႏွစ္

၄ဟူး သားသမီးမ်ားအတြက္ ၅၂-ႏွစ္

စေန သားသမီးမ်ားအတြက္ ၄၄-၅၂-၆၀ႏွစ္

၅ေတး သားသမီးမ်ားအတြက္ ၅၂-ႏွစ္

ရာဟု သားသမီးမ်ားအတြက္ ၅၂-ႏွစ္

ေသာၾကာ သားသမီးမ်ားအတြက္ ၄၄-ႏွစ္

အဲဒီထပ္ႏွစ္ျပန္ ဘုမၼိက်ေရာက္တဲ့ႏွစ္ေတြမွာ က်န္းမာေရး အထူးခ်ိဳ႕ယြင္းမယ္၊ ေဆးရံုတက္ရမယ္၊ ခြဲစိတ္ကုသမႈ ခံယူရမယ္။ ဘုမၼိ ဘုမၼိေလး က်တာ ထက္ကို ပိုးဆိုးမွာမို႔ ေဖာ္ျပထားတဲ့ႏွစ္ေတြမွာ အထူး သတိထားပါ၊ မဟုတ္ရင္ေတာ့……….

ဘုမၼႀကီး

ကိုယ့္အသက္အရ ၿဂိဳဟ္အိမ္ဟာ ဘုမၼိ(ကိုယ့္ ေမြးနံကလက္ယာရစ္-၄ခြင္ေျမာက္မွာ ရွိေနၿပီ)

ကိုယ့္ေမြးနံက စတင္ေရတြက္တဲ့ သက္ေရာက္ ခြင္ဟာ ကိုယ့္အဖို႕ဘုမၼိေလးက်တဲ့ခြင္ (၇ခြင္ေျမာက္ ေပါ့)မွာရွိေနရင္ ဘုမၼိႀကီး က်ေရာက္တယ္လို႕ ဆိုပါ တယ္။

ဥပမာအျဖစ္နဲ႕ တနဂၤေႏြသားသမီးတစ္ေယာက္ ကို တြက္ျပပါ့မယ္။

တနဂၤေႏြ သားသမီးရဲ႕ ၿဂိဳဟ္အိပ္ဟာ ဘုမၼိက် တဲ့ႏွစ္ေတြကို ေရြးထုတ္လိုက္ရင္ ၂၉-ႏွစ္ျပည့္ၿပီးကေန ၆-ႏွစ္ျပည့္ၿပီးထိ။

တနဂၤေႏြသားသမီးအတြက ဘုမၼိေလးက်တဲ့ ႏွစ္ေတြက ၇-၁၅-၂၃-၃၁-၃၉-၄၇-၅၅-စသည္ျဖင့္ေပါ့။

ဒီေတာ့-၂၉ကေန ၄၆ႏွစ္ထိ ပါ၀င္တဲ့ႏွစ္ေတြ ထဲကေန ၇-၁၅-၂၃-၃၁-၃၉-၄၇-၅၅-ထဲကတူ တာကို ေရြးထုတ္လိုက္ရင္ ၃၁နဲ႕ ၃၉ထြက္လာမယ္။

ဒါေၾကာင့္ တနဂၤေႏြ သားသမီးေတြ ဘုမၼိႀကီး က်တဲ့ႏွစ္က၃၁နဲ႕၃၉ႏွစ္မွာေပါ့……..ကဲက်န္သားသမီးေတြအတြက္ တစ္ခါတည္း တြက္ေပးလိုက္မယ္………

၂လၤာသားသၼီးေတြအတြက္ဘုမၼိႀကီးက်တဲ့ႏွစ္ =၄၇-ႏွစ္

၃ဂၤါသားသၼီးေတြအတြက္ဘုမၼိႀကီးက်တဲ့ႏွစ္ =၃၉-ႏွစ္

=၄၇-ႏွစ္

၄ဟူး သားသၼီးေတြအတြက္ဘုမၼိႀကီးက်တဲ့ႏွစ္ =၄၇-၅၅

စေန သားသၼီးေတြအတြက္ဘုမၼိႀကီးက်တဲ့ႏွစ္ =၄၇-၅၅

၅ေတးသားသၼီးေတြအတြက္ဘုမၼိႀကီးက်တဲ့ႏွစ္= ၅၅

ရာဟုသားသၼီးေတြအတြက္ဘုမၼိႀကီးက်တဲ့ႏွစ္ =၃၉-၄၇

၆ၾကာ သားသၼီးေတြအတြက္ဘုမၼိႀကီးက်တဲ့ႏွစ္ =၄၇

အဲဒီ ႏွစ္ေတြကေတာ့ ဘ၀ရဲ႕တဆစ္ခ်ိဳး ေကြ႕ ေတြပဲ၊ ခပ္ၿမဲၿမဲေလး ကိုင္ထားပါမွ ေတာ္ကာက်မယ့္ႏွစ္ ေတြပဲ၊ ဘ၀သက္တမ္း တစ္ေလွ်ာက္လံုးဒီႏွစ္ေတြဟာ အဆိုးဆံုးပဲလို႕ ေျပာရမွာပဲ……..

အဲဒီႏွစ္ေတြမွာ

အိုးအိမ္ပ်က္စီးႏိုင္တယ္

မီးေဘးသင့္ႏိုင္တယ္

အိမ္ေထာင္ကြဲႏိုင္တယ္၊ အိမ္တြင္းေရး ျပႆ နာေတြ အႀကီးအက်ယ္တက္မယ္။

ရာထူးေတြက်မယ္၊ အလုပ္ျပဳတ္ႏိုင္တယ္

ဂုဏ္ပ်က္စရာေတြ ႀကံဳရမယ္၊ လူတကာၾကား မွာ မ်က္ႏွာမျပ၀ံ့ ေလာက္ေအာင္ သိကၡာက်မယ္။

အသက္အႏၱရာယ္လည္း တကယ္ပဲ စိုးရိမ္ရ မယ္။

ကိုယ္မေသယင္ေတာင္မွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ့္ဆီလာေသၿပီး အဲ့ဒီလူ ေသတာနဲ႕ပတ္သက္လို႕ အမႈအခင္းရင္ဆိုင္ရမယ္၊ သိကၡာက်မယ္၊ ေငြေၾကးကုန္ က်မယ္၊ မိသားစုအႀကီးအက်ယ္စိတ္ေသာက ေရာက္ ရမယ္။

ကဲ ဒီေတာ့ သင့္ဘ၀လမ္းခရီးရဲ႕ တဆစ္ခ်ိဳး ေကြ႕ေတြလည္း သိၿပီးဒီတဆစ္ခ်ိဳးေတြမွာ ျဖစ္ႏိုင္မယ္၊ ျဖစ္တတ္တဲ့ ျဖစ္ေနက်တဲ့ အႏၱရာယ္အသြယ္သြယ္ ကိုလည္း သိေနၿပီ…….

သင္ဘာလုပ္မလဲ………….

လမ္းခရီး တစ္ခုခုကို မေလွ်ာက္ခ်င္လို႕ မ ေလွ်ာက္၀ံ့လို႕မေလွ်ာက္ပဲ ေနလို႕ရေပမယ့္ ဘ၀ခရီးဆို တာက မသြားခ်င္လဲမရဘူး။ ဘာမွမလုပ္ပဲေနလည္း အခ်ိန္ဆိုတဲ့ ယာဥ္ႀကီးက သင့္ကိုသယ္ေဆာင္သြား မွာပဲ၊ ဒီအခါမွာ အႏၱရာယ္တဆစ္ခ်ိဳးေကြ႕ေတြကို မလြဲ မေသြေရာက္လာဦးမွာပဲ။

ကဲ………..ဘာလုပ္မလဲ။

အႏၱရာယ္ေတြက်ေရာက္မယ့္ကာလကို ႀကိဳတင္သိထား၊ ဒီကာလေရာက္ရင္ ျဖစ္တတ္တာ ေတြ၊ ျဖစ္ႏိုင္တာေတြသိထားၿပီး မျဖစ္ေအာင္ သတိနဲ႕ ကာကြယ္ေပေတာ့။

လူဆိုတာ(ပုထုဇဥ္ကို ေျပာတာေနာ္)

ထမင္းဆာရင္ တခုခုကို ေစာင့္ဆိုင္းရတာ ၾကာသည္ထက္ၾကာလာရင္ စိတ္တိုတတ္တယ္၊ ေဒါသ ျဖစ္လြယ္တယ္ ဒါကိုသိထားရင္ ထမင္းသိပ္ဆာတဲ့အခါ ေစာင့္ဆိုင္းရတာကို စိတ္မရွည္တဲ့အခါ စိတ္မတို ေအာင္ ေဒါသမျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္စိတ္ကိုကိုယ္ သတိ ဆိုတဲ့ခၽြန္းနဲ႕အင္း စိတ္ဆင္ရိုင္းကို ယဥ္ပါးေအာင္ထိန္း။

ကိုယ့္စိတ္ထဲကျဖစ္တဲ့ အႏၱရာယ္အရိုင္းစိတ္ကို ႏိုင္ရင္ တျခားျပင္ပက အႏၱရာယ္ေတြကိုႏိုင္ဖို႕ရာေတာ့ ပါဘူး……။

ဒါေၾကာင့္ သတိေပးလိုက္ဦးမယ္၊ ေကြ႕မယ္.. ကိုင္ထား…….။