စကားေျပာေသာ ထန္းရြက္ကေလးမ်ား

၁။ အားလံုးေကာင္းတယ္ဆိုတာကိုယ္ေကာင္းမွျဖစ္တာပါ။ ၂။ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကို သူမ်ားအားက်ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ဖို႕ လိုတယ္။ ၃။ က်ဳပ္ေသသြားရင္က်ဳပ္ဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာ က်ဳပ္ရဲ႕စာအုပ္ေတြက ခင္ဗ်ားတုိ႕ကိုေျပာျပပါလိမ့္မယ္။ ၄။ သိထားတဲ့အခါမွာေက်နပ္ေနရင္ သိထားတာနဲ႕ပဲ ကိစၥၿပီးသြားလိမ့္မယ္။ ၅။ နည္းနည္းေလးမွားတာကို ခႊင့္လႊတ္ခဲ့ရင္ မဟာအမွား ႀကီးျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ဆိုတာ ၾကပ္ၾကပ္သတိထား။ ၆။ ဘာပဲကုန္သြား ကုန္သြား၊ က်ဳပ္ဆီမွာ အၿမဲရွိေနတာက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲ။ ၇။ ျမင့္ျမတ္ခ်င္ရင္ျမင့္ျမတ္တ့ဲအလုပ္ကိုလုပ္ရပါမယ္။ ၈။ လုပ္မယ္လို႕စိတ္ကူးရဲရင္အဲဒီ့အလုပ္ဟာေအာင္ျမင္ဖို႕ ေသခ်ာသြားၿပီလို႕ က်ဳပ္ယံုၾကည္တယ္။ ၉။ ေမာၿပီဆိုၿပီး သြားမရပ္လိုက္နဲ႕။ ပုိၿပီးေမာသြားလိမ့္မယ္။ ဆက္သာလုပ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့အခါ သူ႕ဘာသာသူ အေမာေျပသြားလိမ့္မယ္။ ၁၀။ တန္ဖိုးဆိုတာ သိတဲ့လူအေပၚမွာပဲ တည္တယ္။ မသိတဲ့ လူေတြအတြက္ ဘာမွတန္ဖိုးမရွိဘူး။ ၁၁။ မုန္းတဲ့လူကမခ်စ္တာထက္၊ ခ်စ္တဲ့သူေတြက မမုန္းဖို႕ က်ဳပ္မွာတာ၀န္ရွိတယ္။ ၁၂။ အခြင့္အေရးရယ္၊ အခ်ိန္အခါရယ္၊ ပံ့ပိုးမႈရယ္၊ စိတ္ဆႏၵရယ္မပါဘဲ ဘယ္အလုပ္မွ မေအာင္ျမင္ဘူး။ ၁၃။ ၿပီးၿပီးေရာလုပ္ခဲ့တဲအလုပ္ေတြအားလံုးဟာေနာင္လာေနာက္သားေတြကိုေခ်ာက္တြန္းခဲ့တာပဲျဖစ္တယ္။ ၁၄။ လုပ္ၿပီဆိုကတည္းက သမုိင္းတင္ခ်င္လို႕ပဲ။ ၁၅။ ျမင့္ျမင့္ပ်ံရင္ေတာ့ မ်ားမ်ားေမာမွာပဲ။ မ်ားမ်ားေမာမွလည္း ျမန္ျမန္ေရာက္မယ္။ ၁၆။ ကုိယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္အေပၚမွာရိုးသားစြာ လိပ္ျပာသန္႕ေနရင္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မႈစရာမလိုဘူး။ ၁၇။ မေကာင္းဘူးလို႕တစ္သံတည္းမထြက္သေရြ႕ ကုိယ္လုပ္တဲ့အလုပ္ဟာ ေကာင္းေနတယ္လို႕ က်ဳပ္ယူဆထားတယ္။ ၁၈။ လုပ္ခ်င္သေလာက္ မလုပ္ႏိုင္ေသးရင္ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ထားမွာပဲ။ ၁၉။ ရန္သူတစ္ေယာက္ထက္၊ ပတ္ခ်ာလည္၀ိုင္းေနတဲ့မိတ္ေဆြတုေတြကုိ က်ဳပ္ကပုိေၾကာက္တယ္။ ၂၀။ လုပ္ၾကည့္လို႕မွားသြားရင္ ၀မ္းသာေပေတာ့။ ၂၁။ ႏႈိက္သေလာက္ရတာ ပညာပါပဲ။ ၂၂။ ဘယ္ကိစၥကိုမဆို ပီပီျပင္ျပင္ မတီထြင္ႏိုင္ရင္ ရယ္ခ်င္စရာျဖစ္သြားမွာ။ ၂၃။ သူမ်ားလုပ္ျပတာေတြကို အားရစရာမလိုဘူး။ အားက်ဖို႕ပဲလိုတယ္။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ႏိုင္ဖို႕လိုတယ္။ ၂၄။ လုပ္ခဲ့တာေတြအေပၚမွာ ယစ္မူးမေနဘူး။လုပ္ခ်င္တာေတြအေပၚမွာ စိတ္ကူးမယဥ္ဘူး။ လုပ္ေနတာေတြအေပၚမွာဘဲ ေက်နပ္တယ္။ ၂၅။ တစ္ေလာကလံုးမွာ လုံၿခံဳတဲ့ေနရာဟာ စိတ္ထဲမွာပဲဲရွိတယ္။ ၂၆။ ကိုယ္ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာ သူမ်ားသိဖို႕မလိုဘူး။ ကုိယ္သိဖို႕ပဲလုိတယ္။ ၂၇။ မ်က္စိကန္းတာအေရးမႀကီးဘူး၊ စိတ္ဓါတ္မကန္း ဖို႕အေရးႀကီးတယ္။ ၂၈။ လက္ခုပ္တီးတိုင္း ကိုယ့္ကိုအားေပးတယ္မထင္ နဲ႕၊ ကုိယ့္ကိုေတာထုတ္တာလဲျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ၂၉။ ပညာလိုခ်င္ရင္ မာနထား၊ ပညာေပးခ်င္ရင္ မာနခ်၊ ဒါမွပညာရွင္ျဖစ္တယ္။ ၃၀။ ၀ိုင္းေျမွာက္တိုင္း ေျမွာက္သြားရင္ ေပါက္သြားမွာ လဲ သတိထားဦး။ ၃၁။ ႀကိဳက္ေနတယ္ ဆိုတာ အားလံုးေကာင္းေနလို႕ ဆိုၿပီးမထင္နဲ႕။ သူ႕အတြက္ ႀကိဳက္တာလား၊ ကုိယ့္အတြက္ ႀကိဳက္တာလား၊ စဥ္းစားၾကည့္။ ၃၂။ ကုိက္မယ့္အလုပ္ထက္ ႀကိဳက္တဲ့အလုပ္ကုိလုပ္ ရတာ က်ဳပ္ပိုေပ်ာ္တယ္။ ၃၃။ လုပ္ႏိုင္သေလာက္ကိုပဲေျပာ၊ ေျပာသေလာက္မ လုပ္ႏိုင္ရင္ ကြယ္ရာမွာ ရယ္စရာျဖစ္ေနမယ္။ ၃၄။ လမ္းျမင္တာနဲ႕ ပန္း၀င္ၿပီလို႕မထင္နဲ႕၊ အေ၀းႀကီး လိုေသးတယ္။ဆက္သာေျပး၊ အခ်ိန္တန္ေရာက္ သြားလိမ့္မယ္။ ၃၅။ ေငြတစ္မတ္နဲ႕ ငါးၾကင္းေခါင္းကို လိုခ်င္လို႕မရပါ။ တန္ဖိုးႀကီးႀကီးေပးခဲ့မွ တန္ဖိုးရွိတာေတြ အားလံုး ရမယ္လို႕ က်ဳပ္ခံယူတယ္။ ၃၆။ ထီးလိုေနမလား၊ ဘိနပ္လိုေနမလား၊ လြယ္အိတ္ လိုလိုက္မလား၊ ကုိယ့္အေျခအေနကို ျပတ္ျပတ္ သားသား ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ဖို႕လိုတယ္။ ၃၇။ လမ္းသစ္ထြင္ရင္ ဆူးနင္းမိမွာဘဲ။ ဆူးေၾကာက္ ၿပီးဒူးေထာက္မိခဲ့ရင္မူးေနာက္ၿပီးလဲသြားလိမ့္မယ္ ၃၈။ စိတ္မကုန္မခ်င္းလုပ္လို႕ ေကာင္းေနတဲ့ အလုပ္ ေတြဟာ စိတ္ကုန္သြားတာနဲ႕ရပ္သြားမွာပဲ။ ၃၉။ အရိုးစူးတယ္ဆိုတာငါးစားလို႕။ အမွားမ်ားတယ္ ဆိုတာအလုပ္လုပ္လို႕။ အဲဒါဘာျဖစ္သလဲ။ မွားစမ္းပါေစ။ ၄၀။ တမာရြက္ခါးတာ၊ သၾကားခ်ိဳတာ၊ ငရုတ္သီး စပ္တာ၊ ေရွာက္သီးခ်ဥ္တာ သူတို႕အလုပ္ သူတို႕လုပ္တာမို႕ က်ဳပ္ဂုဏ္ယူပါတယ္။ ၄၁။ အခ်ိန္ကိုကိုယ္ကေစာင့္ရတာ၊ အခ်ိန္ကကုိယ့္ကို ဘယ္ေတာ့မွမေစာင့္ဘူး၊ အဲဒါသိပ္မတရားဘူး။ ၄၂။ ကႀကီးကို ပက္လက္လွန္မၾကည့္နဲ႕၊ ကပက္လက္ ေတာ့ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ယပလက္ပဲျဖစ္သြားမွာ။ ၄၃။ ပညာေတာ္တယ္ဆိုတာ ပညာရွာေတာ္ေတာ့လို႕ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ ဆက္ႀကိဳးစားဖို႕ သတိေပး ေနတာ။ ၄၄။ စိန္ေခၚတယ္ဆိုတာ အႏိုင္ရေရးအတြက္မဟုတ္ဘူး၊ အရံႈးမေပးဘူးဆိုတာသိဖို႕အတြက္ပဲ။ ၄၅။ စာသာေကာင္းပါေစ၊ ဘာလာေတာင္းစရာရွိပါ့မလဲ၊ အားလံုးျပည့္စံုေနလိမ့္မယ္။ ၄၆။ က်ဳပ္ေရးတဲ့စာဟာက်ဳပ္ဖတ္ဖို႕မဟုတ္ဘူး။အားလံုးဖတ္ဖို႕။ အားလံုးနဲ႕တန္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။ ၄၇။ ညာစရာရွိလုိ႕ျပင္တာကုိ ပညာရွိလို႕ေခၚတယ္တဲ့။ ဟုတ္လဲဟုတ္ပဲနဲ႕။ ၄၈။ ေနာက္ဆံုးစကၠန္႕အထိပညာရပ္အေပၚမွာရပ္တည္ႏိုင္ျခင္းဟာေယာက်ာ္းေကာင္းရဲ႕စိတ္ဓါတ္ပါပဲ။ ၄၉။ ပညာရပ္တစ္ခုကိုမမွန္ဘူးဆိုတာ သိေနရဲ႕သားနဲ႕ မွန္ပါတယ္လို႕ လက္ခံေနရတာေလာက္ ခံျပင္းစရာေကာင္းတာမရွိဘူး။ ၅၀။ ဂုဏ္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားတာထက္ ရွိတဲ့ဂုဏ္ကုိ ထိန္းသိမ္းရတာ ပိုခက္တယ္။ ၅၁။ သူမ်ားလုပ္လို႕ျဖစ္တာကို ၀မ္းသာႏိုင္တဲ့လူဟာ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္တယ္။ ၅၂။ တန္ဖိုးဆိုတာေပးတဲ့လူအေပၚမူတည္တတ္တယ္။ ၅၃။ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ေအာက္ကို ငံု႕ၾကည့္ပါ။ ဆူးေညွာင့္ ခလုတ္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ အသီးစားခ်င္ရင္ေတာ့ သစ္ပင္ စုိက္ရမွာပဲ။ ဒါမွ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ စားရမွာေပါ့။ ၅၄။ ယံုၾကည္တယ္ဆိုတာတစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကိုယံုရင္ၾကည္တာပဲ။မယံုရင္မၾကည္ဘူး။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ ၅၅။ ေခါင္းမာတာကို အထင္မႀကီးဘူး။ စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာတာကိုပဲ က်ဳပ္ကေလးစားတာ။ ၅၆။ လုပ္ျပႏိုင္တာအားလံုးဟာ သတိၱေတြျဖစ္တယ္။ ၅၇။ စိတ္ကူးေတြဟာပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႕ပထမေျခလွမ္းျဖစ္တယ္။ ၅၈။ ပညာဆိုတာ သိတဲ့သူေတြအတြက္သာ အသံုးက်တာ။ မသိတဲ့သူေတြအတြက္ ဘာမွအသံုးမက်ဘူး။ ၅၉။ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာ မွန္မွန္ကန္ကန္သိရင္ လူေတာ္ျဖစ္ၿပီ။ ၆၀။ သိေနတဲ့ပညာကို မလိုခ်င္ဘူး၊ ရွိတဲ့ပညာကိုပဲလိုခ်င္တယ္။ ဒါမွအသံုးက်တာ။ ၆၁။ မနာလိုမျဖစ္နဲ႕၊ လုပ္တဲ့လူဟာေနရာရမွာပဲ။ ၆၂။ အသက္ရွင္ၿပီး အသိေသေနတဲ့သူမျဖစ္ရေအာင္ ႀကိဳးစားတာဟာ က်ဳပ္ရဲ႕အလုပ္ပဲ။ ၆၃။ မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ေျပာေနတာထက္၊ လုပ္ၿပီးမေျပာတဲ့သူကို က်ဳပ္ေလးစားတယ္။ ၆၄။ ဆရာမတူတာနဲ႕၊ အေတြးမတူတာနဲ႕၊ အျပစ္ရွာတတ္တဲ့ပညာရွိဟာ ပညာမဲ့တဲ့သူသာျဖစ္တယ္။ ၆၅။ ေနာက္မပင္ပန္းခ်င္ရင္ အခုပင္ပန္းတဲ့အလုပ္ေတြကုိ လုပ္ပါ။ ၆၆။ ပညာမွာအရႈံးမရွိဘူး၊ဆက္မလုပ္ရင္သာကုိယ္ကရႈံးတာ။ ၆၇။ ဦးေႏွာက္က သိလုိ႕မရဘူး၊ ႏွလံုးသားကသိမွ သိတယ္လို႕ေခၚတာ။ ၆၈။ ပညာဆိုတာ အရိပ္လိုပဲ၊ ခင္ဗ်ားသြားရင္ သူကလိုက္မယ္။ ခင္ဗ်ားရပ္ရင္ သူကရပ္တယ္။ ၆၉။ မႏိုင္မယ့္အလုပ္ကို အရင္စမလုပ္နဲ႕။ လုပ္ႏိုင္တဲ့အလုပ္ကုိပဲစၿပီးလုပ္။မႏိုင္မယ့္အလုပ္ကိုဆက္လုပ္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ ၇၀။ အေျပာလြယ္ေပမယ့္ အလြယ္မေျပာပါနဲ႕။ ၇၁။ က်ဳပ္ေသသြားခဲ့ရင္ က်ဳပ္၀ိဥာဥ္ေလးဟာ ေဗဒင္ပညာနဲ႕အတူ ခင္ဗ်ားဆီ ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။

0 comments

စကားေျပာေသာ ထန္းရြက္ကေလးမ်ား

Published on Monday, January 28, 2013 in ေဗဒင္ ေဆာင္းပါးမ်ား

ကၽြန္မတို႕ျမန္မာ့ရိုးရာဓေလ့ထံုးစံအရယံုၾကည္စြာ လက္ခံထားတဲ့ စနစ္တစ္ခုကေတာ့ ဇာတာဖြဲ႕ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ အိမ္ဦးခန္းမွာ ၀ါးက်ည္ေတာက္ကေလးေတြနဲ႕ ရယ္၊ ဗူးကေလးေတြနဲ႕ရယ္၊ ဇာတာေလးေတြ ဟာလဲ မ်ားေသာအားျဖင့္ ထန္းရြက္နဲ႕ ဇာတာ ျပဳလုပ္ၾကတာ မ်ားပါတယ္။

အိမ္ဦးခန္းမွာအခန္႕သားေနရာရေနတဲ့ဇာတာေလးေတြမွာ ဘာေတြပါတယ္။ ဘယ္သေဘာတရားနဲ႕ျပဳလုပ္ထားသလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ ဇာတာဖြဲ႕ၾကသလဲဆိုတာ သိတဲ့သူ ခပ္နည္းနည္းပါ၊ ဒါကလဲ သာမန္လူၿပိန္းေတြအျပစ္မဟုတ္ပါ။ ေဗဒင္ဆရာေတြက ေကာင္းတယ္ဆုိရင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ထန္းရြက္နဲ႕ ဇာတာဖြဲ႕တဲ့သူကမ်ားပါတယ္။

ထန္းရြက္ဇာတာမွစကၠဴဇာတာ၊ပလပ္စတစ္ဇာတာ၊ ေငြျပားဇာတာ၊ ေရႊျပားဇာတာ၊ ဆင္စြယ္ဇာတာ၊ ေၾကးျပားဇာတာ အသီးသီး ဖြဲ႕ၾကတာေတြ ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ ပန္းဆိုးတန္း လမ္းက အမ်ိဳးသားျပတိုက္မွာသီေပါမင္းရဲ႕ေရႊျပားဇာတာကိုသြားၾကည့္ႏိုင္ ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။

အခု ဒီေဆာင္းပါးကေလးေတာ့ ထန္း ရြက္နဲ႕ဇာတာဖြဲ႕ရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ဇာတာ မွာပါတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုေဖာ္ထုတ္တဲ့အေနနဲ႕ေရးထားတာပါ။ ဇာတာဖြဲ႕ဖို႕ ေတာင္းဆိုျခင္း၊ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ေပးျခင္း၊ ေျမွာက္စားျခင္း မဟုတ္ေပ၊ ဇာတာေကာင္းေၾကာင္း ေၾကာ္ျငာမဟုတ္ပါ။

ျမန္မာတိုင္း ျမန္မာျပည္ ထန္းရြက္ ဇာတာနဲ႕ပတ္သက္လို႕ လူတိုင္းသိသင့္တဲ့ အတြက္ ဗဟုသုတအျဖစ္ သက္သက္ တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႕ ေရွ႕ဆက္ဖတ္ ၾကည့္ရေအာင္။

ဇာတာဆိုတာဘာလဲ

အခုခ်ိန္ကစၿပီး ဇာတာဆိုတာဘာလဲ ကၽြန္မေျပာျပမယ္၊ ဇာတာဆိုတာ မွတ္စာပါ။ ဘာမွတ္စာလဲဆိုေတာ့ ရွင္တို႕၊ ကၽြန္မတို႕ ေမြးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႕ေခါင္းေပၚမွာ ရွိေနတဲ့ ၿဂိဳဟ္ေတြဟာ ဘယ္ေနရာမွာ ေရာက္ေနတယ္။ ကၽြန္မတို႕ေမြးတဲ့အခ်ိန္မွာ အေရွ႕ မိုးကုတ္စက္၀ုိင္းမွာ လင္းေနတဲ့ ၾကယ္တာရာ ေတြဟာ ဘယ္ရာသီမွာ ေရာက္ေနတယ္ ဆိုတာ ကၽြန္မတို႕ဟာ ဘယ္နကၡတ္နဲ႕ယွဥ္ တယ္၊ ကၽြန္မတို႕ဟာ ဘယ္ႏွစ္၊ ဘယ္လ၊ ဘယ္ေန႕၊ဘယ္အခ်ိန္စသည္တို႕ကိုမွတ္ထားတဲ့ ထန္းရြက္ကို ဇာတာလို႕ ေခၚပါတယ္။

ဒါျဖင့္ ဒီဇာတာမလုပ္ပဲ ေနလို႕ ရသလားလို႕ေမးစရာအေၾကာင္းရွိတယ္၊ ရတာေပါ့။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ ရွင္တို႕ေမြးသကၠ ရာဇ္ကို မွတ္ထားႏိုင္ရင္ ဇာတာမလုိပါဘူး။ လူေတြဟာ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႕ ကို္ယ္ရႈပ္ၾကေတာ့ ဘယ္မွတ္မိလိမ့္မလဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ဇာတာလုပ္ ထားရတာေပါ့။

ဇာတာကို ဘာေၾကာင့္ ထန္းရြက္နဲ႕ လုပ္ၾကသလဲ

ဒီေနရာမွာ ကၽြန္မဟာ ရွင္တို႕ကို ရိုးရာဓေလ့ယွဥ္ၿပီး ေျပာျပရမယ္၊ အိႏိၵယမွာ စကၠဴလိပ္နဲ႕ ဇာတာလုပ္ၾကတယ္၊ မြန္လူမ်ိဳးေတြဟာ ၀ါးေပၚမွာဇာတာလုပ္ၾကတယ္၊ အဲသလိုပဲ ကၽြန္မတို႕ျမန္မာလူမ်ိဳးဟာ ထန္းရြက္ေပၚမွာ ဇာတာလုပ္ၾကတယ္။

ျမန္မာ့ရိုးရာဓေလ့ မွာလည္းေကာင္း၊ သစ္ပင္မ်ားမွာလည္းေကာင္း ထန္းပင္ဟာ အေရးပါ အရာေရာက္ပါတယ္၊ မဂၤလာရွိတဲ့ အပင္၊ အသက္အရွည္ဆံုးအပင္၊ ပေဒသာပင္လို႕ သတ္မွတ္ကာ (သေျပပင္၊ အုန္းပင္၊ ထန္းပင္ သံုးမ်ိဳးကို ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြရဲ႕ မဂၤလာပြဲတိုင္းမွာ အသံုးျပဳၾကတယ္။)

မဂၤလာပြဲဆိုရင္သေျပညႊန္႕ဟာအေရးအႀကီးဆံုးအသံုးအေဆာင္တစ္ခုအျဖစ္အသံုးျပဳၾကတယ္။ အဲသလို လက္ထပ္မဂၤလာပြဲနဲ႕ တစ္ျခားပြဲေတြမွာ အုန္းညႊန္႕ အုန္းပင္ေပါက္ဟာ မပါမျဖစ္တဲ့ အပင္ျဖစ္တယ္၊ အဲ ထန္းက်ျပန္ေတာ့ ပင္စည္ကေန တစ္ပင္လံုး လူ႕အက်ိဳးေဆာင္တဲ့ အပင္ျဖစ္တယ္လို႕ ယူဆ ၾကတယ္။

သစ္ပင္ေတြထဲမွာ အသက္ရွည္ဆံုး လည္း ျဖစ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ထန္းပင္ရဲ႕ အရြက္ကို မဂၤလာယူၿပီးထန္းရြက္နဲ႕ ဇာတာဖြဲ႕ တာပါ၊ ရိုးရိုးစာရြက္နဲ႕ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေၾကးျပား၊ ဆင္စြယ္၊ ပလပ္စတစ္ျပား အားလံုးမွာ ဇာတာလုပ္လို႕ရသားပဲ၊ မလုပ္တာက ထန္းပင္ဟာ ပေဒသာပင္လုပ္လို႕ရသားပဲ၊လုပ္တဲ့ဇာတာရွင္ရဲ႕ စီးပြားေရး၊ ႀကီးပြားေရး၊ ေငြေၾကးဥစၥာဟာ ပေဒသာပင္လို အသံုးခ်သလို ထန္းရြက္နဲ႕ ေၾကးဥစၥာဟာ ပေဒသာပင္ႀကီးလို ႀကီးပြားတိုးတက္ပါေစေတာ့ဆိုတဲ့ ဆႏၵနဲ႕ လုပ္ၾကတာပါ။

ဇာတာနဲ႕ ရက္ခ်ဳပ္

ဇာတာဆိုတာ စာေၾကာင္းေရအားျဖင့္ ၇ေၾကာင္းရွိတာကို ေခၚတယ္။ ရက္ခ်ဳပ္ဆိုတာ စာေၾကာင္းအရ ၅ေၾကာင္းရွိတာကို ေခၚတယ္။ ရက္ခ်ဳပ္ကို ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးၿပီးတာနဲ႕ လုပ္ရနယ္။ ကေလး ၁၆ႏွစ္ေက်ာ္ရင္ ဇာတာ ျပန္လုပ္ရတယ္လို႕ အဆိုရွိတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ေမြးကတည္းက ဇာတာလုပ္ထား ရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့ေလ တစ္ခါတည္းနဲ႕ ကိစၥၿပီးတာေပါ့။ ဇာတာမွာ စာေၾကာင္းေရ ၈ ေၾကာင္းထက္ မပိုေအာင္ ေရးၾကတဲ့ အဓိပၸာယ္က ၇ရက္သားသမီး အားလံုးေမတၱာ ခံယူႏိုင္သူ ျဖစ္ရပါေစသားဆိုတဲ့ ေမတၱာခံ ယူသေဘာနဲ႕ ေရးၾကတာပါ။

ရက္ခ်ဳပ္မွာ စာေၾကာင္းေရ ၅ေၾကာင္း ေရးတာကေတာ့ ငါးႏွစ္အထိ မိဘရင္ခြင္မွာ ေနရတဲ့အတြက္ျဖစ္တယ္။ မိဘႏွစ္ပါး ေမတၱာ ခံယူထားႏိုင္သူ ျဖစ္ပါေစလို႕ ေမတၱာခံယူတဲ့ သေဘာနဲ႕ ေရးၾကတယ္။

ကဲ ၾကည့္စမ္း။ ကၽြန္မတုိ႕ေတြရဲ႕ ဇာတာမွာ စာေၾကာင္းကစၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိ ၿပီးသားပါ။ ၿပီးေတာ့ စာေၾကာင္းေတြရဲ႕ ေဘးမွာပါတဲ့(စ) (ဓ) (ဗ) (၀)တို႕ဟာ ဤဇာတာရွင္ကို သူေတာ္စင္မ်ား ေစာင့္ေရွာက္ပါေစသားဆိုၿပီး ဆုေတာင္းထားတဲ့ သေဘာပါ။ အဲသလိုပဲ ဇာတာတစ္ခ်ိဳ႕မွာ (ဗု) (ဓံ) (သံ) (ေဒ)လို႕ ေရးထားတာက ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ၊ နတ္ေဒ၀ါတုိ႕ ဤဇာတာရွင္ကို ေစာင့္ေရွာက္ ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းတဲ့သေဘာပါ။

ဇာတာမွာ ဘာေတြေရးရသလဲ

ဇာတာတစ္ေစာင္မွာေၾကာင္းေရ၇ေၾကာင္းရွိတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မေျပာၿပီးၿပီ၊ စာ ၇ေၾကာင္းျပည့္ေအာင္ ေလွ်ာက္ျဖည့္ေရးထား တာ မဟုတ္ဘူး၊ သူ႕အေၾကာင္းနဲ႕ သူ႕အရာ အားလံုး ရွိၿပီးသားပါ။

ပထမ အခုယုဂ္ဟာ ကလိယုဂ္မို႕ ဇာတာမွာ ဇာတာရွင္ရဲ႕ ေမြးတဲ့ႏွစ္ကို ထည့္ရတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဒီဃရသႏွစ္ၾကြင္းကို ထည့္ရတယ္၊ ေမြးသကၠရာဇ္ကို ေရးရမယ္။ (ႏွစ္ၾကြင္းဆိုတာ ေမြးသကၠရာဇ္ကို ၁၁၀၀ ႏွစ္ၿဖိဳလို႕ က်န္တဲ့ ႏွစ္ကို ဆိုလိုတာပါ)

ၿပီးေတာ့ ေမြးလ၊ ေမြးရက္၊ ေမြးေန႕၊ ေမြးခ်ိန္၊ (အဂၤလိပ္) ခုလရက္ပါ ေရးရတယ္။ ျမန္မာနာရီေက်ာ္နာရီလဂ္စန္း ေဟာရတ္ၾတင္း န၀င္း လဂ္စီးနကၡတ္၊ ေနရိပ္ဖ၀ါး(ညေမြးဆိုရင္ မြန္းတည့္နကၡတ္ပါရတယ္) နာမည္ အသီးသီး ေရးရပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္ တိုင္ဆယ္ပါးတြက္ရသလဲ

ေရွ႕မွာ စာညွင္းေရးရတဲ့ အပိုင္းေတြကို ရွင္းျပၿပီးၿပီ၊ အခုက်န္တဲ့ဘက္မွာပါတဲ့ တိုင္ ဆယ္ပါး၊ အဓိပတိ၊ ရာသီခြင္အေၾကာင္း(ႀတိစကၠဆိုရင္ ဘာ၀ေတြရယ္၊ ဘာ၀သႏိၵရယ္၊ ထီးျဖဴသႏိၵနကၡတ္ေတြရယ္၊ ပထမ တုိင္ဆယ္ပါးလို႕ဆိုတဲ့ သီရိအေၾကာင္းမွာဆယ္ခုပါအားလံုးေၾကာင္းေရသံုးဆယ္ေပါ့ေလ။

အဲဒီအတြက္ ၃၀က အေပၚဆံုး ၁၀ကြက္မွာ ပုညဆင္ျဖဴနကၡတ္၊ သီရိနကၡတ္၊ ဆင္ျဖဴနကၡတ္၊ ရတနာပံုနကၡတ္၊ သု၀ဏၰ နကၡတ္၊ တကၠလ ၁၀ ကြက္ပါပါတယ္။ အဲဒီ ၁၀ ရတနာပံုကြက္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္က ဒီလို…..။

ပုည ။ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ မည္မွ် အက်ိဳးေပးမယ္ဆိုတာကို သိႏိုင္တဲ့နကၡတ္ သိရန္ တြက္ျခင္း။

£ိႆရိယ။ ရည္ရြယ္ခ်က္ ေအာင္မေအာင္ သိရန္ တြက္ခ်က္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

သေႏၶ ။ ေမြးရာဇာတိ အရပ္နဲ႕အက်ိဳး ေပးမလဲဆိုတာ တြက္ရတာပါ။

ထီးျဖဴ ။ အိမ္ေျမတိုက္တာ အေဆာက္အအံုပိုင္မပိုင္ကို တြက္ရတာပါ။

သီရိ ။ ၾသဇာအာဏာနဲ႕ နာမည္ေက်ာ္ေစာမႈ ရွိႏိုင္မရွိႏို္င္ကို တြက္ခ်က္ရတာပါ။

ဆင္ျဖဴ ။ ဘယ္အလုပ္အကိုင္မ်ိဳးနဲ႕ အက်ိဳးေပးမယ္ဆိုတာကို တြက္ခ်က္ရတာပါ။

ရတနာပံု။ ဘယ္လိုရတနာမ်ိဳးနဲ႕အက်ိဳးေပးမယ္ဆိုတာကို တြက္ခ်က္ရတာပါ။

သု၀ဏၰ ။ ေရႊနဲ႕အက်ိဳးေပးမေပးကို တြက္ခ်က္ျပည္စန္းရတာပါ။

တကၠလ ။ မေန႕နဲ႕ ဒီေန႕ရဲ႕ သုဒၶဒိန္နဲ႕ ျမန္မာနာရီဗီဇနာ ခရာေရးရတာပါ။ တိုင္ဦး ဆည္တိုင္ပထမတန္းေပၚက ဆယ္ကြက္ကိုသိ ရၿပီ ဒုတိယတန္း မိတၱဴတိုင္ေပၚက ဆယ္ကြက္ကေတာ့ သိဖို႕လြယ္ပါတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ တနဂၤေႏြၿဂိဳဟ္ကေန ကိတ္ၿဂိဳဟ္ရယ္ အထိ ၿဂိဳဟ္ ၉လံုးနဲ႕ လဂ္အပါအ၀င္တို႕ဟာ ဘယ္ရာ သီ၊ ဘယ္ဓာတ္တိုင္အံသာ၊ ဘယ္လိတၱာ၊ ဘယ္အႏုလိတၱာမွာ ရွိတယ္ဆိုတာကို ေဖာ္ျပ ထားတာပါ။

တတိယတန္းဆယ္ကြက္မွာ တိထိနကၡတ္၊ အျမင္နကၡတ္၊ တနင္းလာစန္းစီနကၡတ္၊ အျမင္နကၡတ္၊ တနင္းလာ စန္းစီနကၡတ္(စင္နကၡတ္)၊ ျပည္စန္းနကၡတ္၊ ထိုင္ဦးနကၡတ္၊ ဆည္တိုင္၊ မိတၱဴတိုင္၊ ဓာတ္တိုင္၊ စုတ္တိုင္၊ အထြန္းတိုင္၊ အထြန္းတိုင္အားလံုး ဆယ္ကြက္ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ၁၀ကြက္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကေတာ့…..။

တိထိ ။ အိမ္ေျမတိုက္တာေဆာက္ရာü တိထိ ေျမခံႀကီးမ်ားနဲ႕ ျဂဟဇာေရြးဖို႕ တြက္ရတာပါ။

အျမင္ ။ ေမြးခ်ိန္မွာ ေကာင္းကင္မွာ ေတြ႕ေနရတဲ့ မ်က္ျမင္နကၡတ္ကို တြက္ရတာပါ။

စင္နကၡတ္ ။ တနင္းလာ ဘယ္နကၡတ္နဲ႕ စန္းယွဥ္သလဲဆိုတာ တြက္ရတာပါ။

ျပည္စန္း။ ဘယ္တိုင္းျပည္၊ ဘယ္လူမ်ိဳး၊ ဘယ္ဟာနဲ႕ အက်ိဳးေပးသလဲဆိုတာ တြက္ရ တာပါ။

တိုင္ဦးဆည္တိုင္မိတၱဴတိုင္ ။ အရြယ္သံုးပါ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အက်ိဳးေပးမလဲဆိုတာ တြက္ရတာပါ။

ဓာတ္တိုင္ ။ မင္းစိုးရာဇာနဲ႕ အက်ိဳးေပးမေပး သိရေအာင္ တြက္ရတာပါ။

စုတ္တိုင္ ။ အိမ္ေထာင္ဖက္ႏွင့္ ပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္း သိရေအာင္တြက္ရတာပါ။

အထြန္းတိုင္။ ခိုင္မာေတာင့္တင္းတဲ့ကိစၥေတြေအာင္ျမင္ရေအာင္ ေရွာင္ဖို႕၊ ေဆာင္ဖို႕တြက္ရ တာပါ။

ကဲ….ကၽြန္မတို႕ဟာ တိုင္ဆယ္ပါးကိုလဲ သိၿပီ၊ ထပ္ၿပီးအဓိပတိျပာႆဒ္နဲ႕ အလယ္မွာ ထီးထီးရပ္ေနတဲ့ တိုင္အေၾကာင္းေျပာျပမယ္၊ အဓိပတိတိုင္းမွာ ၅ဆင့္ရွိတယ္။ ဘာေၾကာင့္ အဓိပတိနကၡတ္ တြက္ရလဲဆိုေတာ့ ဇာတာရွင္ ဟာ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘယ္ေလာက္အက်ိဳးေပး မလဲဆိုတာ သိႏိုင္ေအာင္ တြက္ခ်က္ရတာပါ။

ၿပီးေတာ့ အဓိပတိနကၡတ္ ၃လံုးေပါင္းရင္ အဓိပတိေယာဂ နကၡတ္သံုးလံုးေရာရာဇ၊ သံုးလံုးေရာ ပုတိ၊ သံုးလံုးေရာဘဂၤ၊ သံုးလံုးေရာ ေသာက၊ သံုးလံုးေရာ ရသ၊ သံုးလံုးေရာ သီရိ၊ သံုးလံုးေရာရင္ အဓိပတိနကၡတ္ျပန္ျဖစ္ပါတယ္။

အဲ….အဓိပတိနကၡတ္အေၾကာင္း ကၽြန္မတို႕ နားလည္ၿပီဆိုရင္ ႀတိစကၠ အေၾကာင္း ဆက္ရေအာင္။

ႀတိစကၠဇာတာကြက္ေတြ

ႀတိစကၠဇာတာ အကြက္ ၇၀ရွိပါတယ္။ ရိုးရိုးသာမန္ဇာတာမွာ အကြက္၃၀ပဲရွိပါတယ္။ အကြက္ ၃၀ဟာ ႀတိစကၠမွာ ဒီအတိုင္း ျပန္လည္ၿပီး က်န္တဲ့အကြက္ ေလးဆယ္ မွာေတာ့ ဘာ၀ရာသီ၊ အံသာ၊ လိတၱာ၊ အနံ႕လိတၱာ ၅ဆင့္ျဖစ္တဲ့ တႏုကဗ်ာယအထိ ၁၂ကြက္ကို ထည့္ရပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ ဒီဘာ၀ေတြမွာရွိေနတဲ့ ၿဂိဳဟ္ေတြဟာ ဘယ္ဘာ၀နဲ႕ ဘယ္ဘာ၀ၾကားမွာ ရွိေနတယ္ဆိုတာ သိရေအာင္တြက္ရတဲ့ ဘာ၀ သႏၵိ ၁၂ခုကို တြက္ရပါတယ္။

အဲ………...ဘာ၀ရယ္၊ ဘာ၀သႏိၵနကၡတ္ေတြရယ္။ အားလံုးေပါင္းလိုက္ရင္ ၃၆ကြက္ ျပည့္သြားပါတယ္။ က်န္တဲ့ေလးကြက္မွာ ကာလၿဂိဳဟ္နဲ႕ မႏိၵၿဂိဳဟ္ႏွစ္မ်ိဳးကို တြက္ရပါ တယ္။

က်န္တဲ့ႏွစ္ကြက္မွာ ဒသာတြက္ရ လြယ္တဲ့ သက္စစ္သက္မွတ္ တြက္ရတဲ့ေနရာ မွာ အေထာက္အကူျပဳတဲ့ ႆ၀နႏွစ္ကို ထည့္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့ အကြက္မွာ ေတာ့ ဘာ၀နဲ႕ သႏိၵေႏွာရတဲ့ ေႏွာကိန္းကို ေဖာ္ျပရပါတယ္။

အဲဒီလိုဆိုရင္အကြက္ေလးဆယ္ဟာျပည့္သြားေရာေပါ့။

ကၽြန္မအေနနဲ႕ကေတာ့ ကာလၿဂိဳဟ္နဲ႕ မႏၵိၿဂိဳဟ္တြက္မယ့္ အစား စန္းပုညလဂ္ပုညကို တြက္ပါတယ္။

စန္းပုည၊ လဂ္ပုညဆိုတာ စန္းနဲ႕လဂ္ရဲ႕ အားကို ဆိုလိုတာပါ။

ရာသီခြင္ေပၚက အမွတ္အသားေတြ

တိုင္၁၀ပါးရယ္၊ အဓိပတိရယ္ ႀတိစကၠ အကြက္ ၇၀ရယ္ သိၾကၿပီး အခုရာသီခြင္မွာ ပါရတဲ့ ဗဟုသုတေတြကို ကၽြန္မ ရွင္းျပပါမယ္။

ရာသီခြင္ကို အထပ္ ၃ထပ္ရွိပါတယ္ (အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဘုရားအျဖစ္ေတာ္ေပါင္း ကလြဲလို႕ က်န္ႏွစ္ထပ္ကို မထည့္ေတာ့ဘူး၊ အဲဒီအစား ယိုးဒယား ကႏုတ္ပန္းေတြကိုေတာ့ ထည့္ထားတယ္)

အေပၚဆံုးအထပ္မွာ (၁၆၊၉၊၄၊၅၊၃၊၆၊ ၁၅၊၁၀၊၁၃၊၁၂၊၁၊၈၊၂၊၇၊၁၄၊၁၁)တို႕ သခၤ်ာေတြ ေရးထားတာ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

အဲဒီဂဏန္း ၁၆လံုးရဲ႕ အဓိပၸာယ္က ေတာ ့-

ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕အံ့ဖြယ္၁၆သြယ္ေလာကုတၱရာ ၉ပါး

ကၽြန္းႀကီးေလးကၽြန္း ျမစ္ႀကီး ၅သြယ္

ပိဋကတ္ ၃ပံု နတ္ျပည္ ၆ထပ္

စရဏသစၥာ ၁၅ပါး သီလ ၁၀ပါး

ဓူတင္ ၁၃ပါး ယမိုက္ ၁၂ပါး

သဗၺညဳတေရႊဥာဏ္ေတာ္တစ္ပါး မဂၢင္ ၈ပါး

ေျခေတာ္ရာ ၂ဆူ ေဗာဇၥ်င္ ၁၄ပါး

ဗိႆႏုိးမင္းရဲ႕၁၁ဘ၀တို႕ကဇာတာရွင္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ဘ၀စည္ပင္ယာ ေအာင္ျမင္ေအာင္မိႈင္းမေတာ္မူပါလို႕ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႕ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒုတိယအလယ္ထပ္မွာေတာ့(၁၆၊၉၊၆၊၃၊၅၊၄၊၁၅၊၁၀၊၁၁၊၁၄၊၁၊၈၊၂၊၇၊၁၂၊၁၃)လို႕ ေရးထားပါတယ္။

အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဂဏန္းေတြအစား ျဖစ္ေတာ္ေပါင္းကို အရုပ္နဲ႕ သရုပ္ေဖာ္ၾကပါတယ္။

အဲ့ဒီဂဏန္းေတြရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္ျမတ္ရဲ႕-

ႀကိဳးၾကာဘ၀က ၁၆ခါ ဟသၤာမင္းဘ၀က ၉ခါ

ခိုမင္းဘ၀က ၆ခါ ေက်းညိဳဘ၀က ၃ခါ

ကရ၀ိက္ဘ၀က ၆ခါ ကိႏၷရာဘ၀က ၄ခါ

ဇာမနီဘ၀က ၁၅ခါ ေမ်ာက္ဘ၀က ၁၀ခါ

ဆင္ဘ၀က ၁၁ခါ ႏြားဘ၀က ၁၄ခါ

သိေႏၶာျမင္းဘ၀က ၁ခါ ကၽြဲဘ၀က ၈ခါ

ဥေဒါင္းဘ၀က ၂ခါ သာလိကာဘ၀က ၇ခါ

ၾကက္ဘ၀က ၁၂ခါ ၀က္ဘ၀က ၁၃ခါ

ျဖစ္ခဲ့ေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ ျဖစ္ေတာ္ေပါင္းတို႕ဇာတာရွင္ကို ကင္းေ၀းေစဆိုတဲ့သေဘာနဲ႕ ေရးဆြဲထားတာပါ။

ေနာက္ဆံုးအထပ္မွာပါတဲ့သခ်ၤာကေတာ့(၃၊၇၊၅၊၄၊၆၊၁၊၉၊၅၊၂၊၈၊၉)လို႕ ေရးဆြဲထားတာေတြ႕ရလိမ့္မယ္။

အဲ့ဒီအဓိပၸာယ္ကေတာ့-

ျခေသ့ၤမင္း ၃ဘ၀

ပိႆႏိုးမင္း ၅ဘ၀

၀ိသေရာနတ္မင္း ၆ပါး

ဘီလူးအာဠာ၀ကနတ္မင္းႀကီး ၁ပါး

သုဒၶါ၀ါသျဗဟၼာႀကီး ၅ပါး

ရဟႏၱာ ၈ပါး

နဂါးမင္း ၇ဘ၀

စတုမဟာရာဇ္နတ္မင္းႀကီး ၄ပါး

£ေဒ၀နတ္မင္း ၅ပါး

ေဒ၀ီ ၉ပါး

စကၠ၀တ္နတ္မင္း ၂ပါး

ကမၻာေစာင့္နတ္ႀကီး ၉ပါးတုိ႕က ဇာတာရွင္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ထားသျဖင့္ေဘးရန္အႏၱရာယ္ကင္းပါေစဆိုတဲ့သေဘာနဲ႕ ေရးၾကတာပါ။

ဇာတာေဘးမွာပါတဲ့ အကြက္ကေလးေတြမွာ ကမၻာမိတ္ရန္ျဖစ္တဲ့ ေအာင္ပကုလား ေဆြသားေတာ္ရင္းဆိုတဲ့(၁၊၅၊၂၊၄၊၃၊၆၊၀၊၈၊)သခ်ၤာေတြကို ဆက္ၿပီးအကြက္မျပည့္မခ်င္း ေရးၾကတာပါ။

အခုေတာ့ အဲဒီအကြက္ေတြအစား ယိုးဒယားပန္းကြက္ေတြ ေရးျဖည့္ထားၾကတာကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္ရွင္တို႕ကၽြန္မတုိ႕ဇာတာကိုေဘးရန္အႏၱရာယ္အသြယ္သြယ္က ဆုေတာင္းၿပီး လုပ္ၾကတယ္ဆိုတာ ဗဟုသုတအျဖစ္သိရေအာင္ ကၽြန္မဆက္လက္ရွင္းျပပါမယ္။

ဇာတာတစ္ေစာင္ကို ထိန္းသိမ္းထားနည္း

ဒီေခါင္းစဥ္ကိုၾကည့္ၿပီး ဇာတာကိုဘာမ်ားထိန္းသိမ္းထားစရာရွိလို႕ ဒီအတိုင္းထားယင္ ဘာျဖစ္မလဲလို႕ ေျပာမယ္၊ အခု ကၽြန္မေျပာျပခ်င္တာက ဇာတာဆိုတာ မလုပ္ယင္ ကိစၥမရွိဘူး၊ ဇာတာရွိတယ္ဆိုယင္ သူ႕အထိုက္နဲ႕သူ႕အေလ်ာက္ ထားႏိုင္ရမယ္။ ကၽြန္မေျပာျပသလို ဒင္းတို႕ကလဲ သူမ်ားကို တစ္ဆင့္ျပန္ေပးႏိုင္ေအာင္ ေျပာျပရတာပါ။

ဇာတာတစ္ေစာင္ အိမ္မွာရွိတယ္ဆိုရင္ အဲဒီဇာတာကို အိမ္ကဘုရားစင္ ညာဘက္မွာထားရမယ္။ အဲ….ထားပံုထားနည္းက ရာသီခြင္ (စက္၀ိုင္း)ကို ေအာက္ကထားရတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ေအာက္ကထားရသလဲဆိုေတာ့ တဘက္ပါ စာညင္းကိုၾကည့္ပါ။ ေအာင္ေဇယ်တုစတဲ့စာေတြဟာ ေအာက္ကေနၿပီး အေပၚကို တက္ေနတာေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ အဲသလိုပဲ ရွင္တို႕ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ ကံၾကမၼာဟာ တက္ပါေစဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္စက္၀ိုင္းေအာက္ကထားၿပီးေထာင္ထားရတာပါ။

ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အသက္အိမ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ ခ်က္နဲ႕ လုပ္တဲ့ဇာတာကို တစ္ေယာက္တည္းနဲ႕ ဇာတာႏွစ္ေစာင္မထားေကာင္းဘူးလို႕ အဆိုရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္မွာ ဇာတာႏွစ္ေစာင္ရွိရင္ တစ္ေစာင္ကို ေရထဲ ေမွ်ာပစ္ရတယ္။

ေနာက္ဇာတာဟာ က်ိဳးေနမယ္၊ ပဲ့ေနမယ္၊ ပိုးထိုးေနမယ္ဆိုရင္လည္း ဇာတာအသစ္လုပ္ရပါတယ္။ အနာအဆာရွိေနတဲ့ ဇာတာကို မထားရဘူး။ အဲ…..ေငြမရွိလို႕ ဇာတာမလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ခု၊ လ၊ ရက္၊ နာရီနဲ႕ ရာသီခြင္ကို စာအုပ္ထဲမွတ္ၿပီး ေရေမွ်ာရတယ္၊ ေငြရွိမွအသစ္ဖြဲ႕တာေပါ့ ဟုတ္လား။

ဇာတာေရေမွ်ာနည္း

ေရေမွ်ာရတဲ့နည္းကေတာ့ ကိုယ့္္ေမြးေန႕ ေရတက္ေနအခ်ိန္(မနက္ ၆နာရီမွ ၈နာရီအတြင္း)မွာ ဇာတာကို အ၀တ္ေဟာင္းနဲ႕ပတ္၊ အဲဒီအ၀တ္ေဟာင္း မွာ ဆန္တစ္ဆုပ္၊ ေျမဇာျမက္တစ္ဆုပ္၊ ေၾကးနီပိုက္ဆံ တစ္ျပား၊ သံေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းထည့္ၿပီး ျမစ္ဆိပ္ ေရရွင္မွာ ကိုယ့္ရဲ႕မေကာင္းတဲ့ ကံေတြပါသြားပါေစ လို႕ ဆုေတာင္းေရေမွ်ာရပါတယ္။

ကဲ…..ဇာတာနဲ႕ပတ္သက္လို႕ ဗဟုသုတေတြ သိရၿပီ။ ေက်နပ္ပါေတာ့ေနာ္…..။